Ustawa o radcach prawnych ani KE nie zawierają legalnej definicji zwrotu "godność". Nawiązania do godności zawodu – mniej lub bardziej bezpośrednie pojawiają się w wielu przepisach KE.
Poprzednio obowiązujące Zasady Etyki Radcy Prawnego zawierały definicję "naruszenia godności". Naruszeniem było "każde postępowanie radcy, które podważa zaufanie do zawodu lub mogłoby go poniżyć w opinii publicznej" (art. 1 ust. 3 starych Zasad). Obecnie Kodeks nie zawiera juz nawet takiej definicji negatywnej.
KE zawiera jednak obowiązek dbania o godność zawodu:
Art. 6 ust. 2: "Radca obowiązany jest dbać o godność zawodu przy wykonywaniu czynności zawodowych, a także w działalności publicznej i w życiu prywatnym".
Obowiązek dbania o godność zawodu obejmuje więc nie tylko sferę zawodową, ale każdy aspekt życia radcy.
Kodeks zawiera też zakaz brania udziału i uczestniczenia
w czynnościach, które uwłaczałyby godności zawodu lub podważały do niego zaufanie:
Art. 19: "Radca nie może brać udziału ani w jakikolwiek sposób uczestniczyć w czynnościach, które uwłaczałyby godności zawodu lub podważały do niego zaufanie".
Realizacji powyższego obowiązku służyć ma szereg dalszych postanowień KE, wskazujących zachowania, które mogą nie licować z godnością zawodu:
- pomoc prawna świadczona przez radcę nie może mieć na celu ułatwienia popełnienia przestępstwa, przyczynienia się do prania brudnych pieniędzy, ani umożliwienia uniknięcia odp. karnej za czyn, który miałby zostać dokonany w przyszłości (art. 10)
- nakaz pozyskiwania klientów w sposób zgodny z prawem, dobrymi obyczajami i godnością zawodową, w szczególności z zachowaniem zasad wskazanych w Kodeksie Etyki w art. 25 (niedozwolona informacja) oraz zakaz korzystania z odpłatnego pośrednictwa przy pozyskiwaniu klientów (art. 26 ust. 2)
- radca winien kształtować swój stosunek do przeciwnej strony w zgodzie z ogólnymi standardami etyki zawodowej oraz winien przeciwdziałać zaostrzaniu konfliktu i działać na rzecz pojednawczego rozwiązania sporu przez taktowne i wyzbyte uprzedzeń podejście do strony przeciwnej (art. 27 ust. 3)
- radca, korzystając przy wykonywaniu zawodu z wolności słowa i pisma, nie może przekraczać granic określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą (art. 27 ust. 6)
- radca w swoich wystąpieniach zawodowych nie może grozić postępowaniem karnym lub dyscyplinarnym.
radca nie może publicznie okazywać swego osobistego stosunku do pracowników wymiaru sprawiedliwości, klientów oraz osób, których dotyczą czynności przez niego wykonywane.
